Pedagog szkolny

   tel. 52 370 73 63

   p. 313 II piętro

Rok szkolny 2024/2025

AGNIESZKA WASZAK - CHYBICKA

MAGDALENA WIERZCHOSŁAWSKA         

Uczniu zgłoś się do pedagoga, gdy:

Czujesz, że ogarniają cię przykre emocje, wpadłeś w tarapaty.

Nie układają ci się kontakty z koleżankami i kolegami.

Masz problemy w rodzinie.

Masz problemy w nauce.

Zastanawiasz się nad swoją przyszłością zawodową, dalszą edukacją.

Chciałbyś podzielić się swoim sukcesem, radością, pomysłem,

Chciałbyś pomóc innym, ale nie wiesz jak to zrobić.

Czujesz się skrzywdzony.

Rodzicu zgłoś się do pedagoga, gdy:

Twoje dziecko ma kłopoty z nauką, nie radzi sobie z problemami szkolnymi lub rodzinnymi.

Niepokoi Cię zachowanie Twojego dziecka.

Chcesz porozmawiać o swoim dziecku i Twoich z nim relacjach.

Masz pytania dotyczące funkcjonowania Twojego dziecka w szkole i jego relacji z rówieśnikami.

Potrzebujesz wsparcia w procesie wychowania, pomocy w doborze działań o charakterze wychowawczym i opiekuńczym.

Nie wiesz, do jakiego specjalisty zwrócić się ze swoim problemem wychowawczym.

Znajdujesz się w trudnej sytuacji materialnej.

Niepokoi Cię fakt, że Twoje dziecko może mieć kontakt z substancjami uzależniającymi.

Wyjeżdżasz na dłużej zagranicę i nie wiesz, jakich procedur dopełnić.

Dla Uczniów

NASTOLATKA/TEK + RODZICE = KONFLIKT POKOLEŃ

Gdy zrobiłeś coś nie tak…

Nie wywiązałeś się ze swoich obowiązków, spóźniłeś  się do domu, wydały się nieprzyjemne fakty... Co teraz zrobić? Jak uniknąć pogorszenia swojej sytuacji?


1. MÓW PRAWDĘ- nie jest to pora na wykręty. Bądź uczciwy i nie zbywaj rodziców ogólnikami. Opowiadanie im niestworzonych, niewiarygodnych historii, tylko podważy zaufanie, jakim mogą cię jeszcze darzyć. Nie usprawiedliwiaj ani nie umniejszaj tego co się stało. Zawsze pamiętaj, że odpowiedź łagodna odwraca złość.
2. PRZEPROŚ- wyrażenie żalu za to, że zmartwiłeś rodziców, rozczarowałeś ich albo przysporzyłeś im dodatkowego ciężaru, jest stosowne i może złagodzić napiętą atmosferę. Twój żal musi być szczery.
3. POGÓDŹ SIĘ Z KONSEKWENCJAMI- gdy dostaniesz karę, w pierwszej chwili możesz chcieć się wykłócać, zwłaszcza jeśli wydaje ci się niesprawiedliwa, ale wzięcie odpowiedzialności za swoje postępowanie będzie oznaką dojrzałości. Najlepsze co możesz teraz zrobić, to po prostu starać się odzyskać zaufanie rodziców

Ale czy zawsze musi tak być? Może po prostu wystarczy nauczyć się rozmowy z rodzicami?

Rodzic, jacy są, to chyba każda z nas wie! Najważniejsze, to nie dać się zwariować i poszukać wspólnego kontaktu z nimi. Pomóc Wam mogą poniższe rady.

- Właściwa postawa.
Zawsze zyskasz więcej, jeżeli będziesz prosił, a nie żądał. Nie stwarzaj wokół siebie aury braku taktu, złości lub płaczu.
- Otwartość na argumenty.
Wysłuchuj uważnie, co mają do powiedzenia Twoi rodzice. Jeżeli prosisz o coś, co wiąże się z wydatkami, musisz liczyć się z tym, że opiekunowie nie zawsze mają możliwości natychmiastowego zakupu wymaganej przez Ciebie rzeczy. Jeżeli będziesz umiał to zaakceptować i poczekać, na pewno spotkasz się z uznaniem.
- Kompromis.
Staraj się współdziałać z rodzicami, postaraj się zaofiarować coś od siebie. Możesz np. zaproponować posprzątanie domu, w zamian za pozwolenie pójścia na imprezę.

-Zaufanie.
Kłamanie, przesadzanie i fantazjowanie surowo wzbronione! Kłamstwo ma bardzo krótkie nogi i prędzej, czy później się wyda, a stracone zaufanie bardzo trudno odzyskać.
- Z uśmiechem! :)
Jeżeli będziesz radosny i pogodny, rozmowa będzie dużo przyjemniejsza i na pewno korzystniejsza dla Ciebie.
- Stop histerii!
Spotkałeś się z odmową? Nie płacz, nie rób scen i nie wychodź, trzaskając drzwiami. W ten sposób pokazujesz jaki jesteś dziecinny. Najlepiej spokojnie przemyśl całą sprawę jeszcze raz i wróć do niej przy okazji.
- Nie stresuj ich.

Jeżeli twój pobyt w jakimś miejscu ma się przedłużyć, zawsze informuj o tym rodziców. Przecież oni martwią się o Ciebie!
- Zaskocz ich!
Pamiętaj o ich świętach, Dniu Matki, Dniu Ojca, rocznicy ślubu... Staraj się zrobić im z tej okazji jakąś miłą niespodziankę, na pewno ucieszą się, że pamiętałeś!

Dla Rodziców

BARIERY POROZUMIENIA Z DZIECKIEM – JAK ICH UNIKAĆ?

1. Rozmawiaj z dzieckiem tak, aby miało poczucie, że jesteś zainteresowany tym, o czym mówi. Ważny jest kontakt wzrokowy i inne oznaki potwierdzające, że słuchasz z uwagą.

2. Staraj się wysłuchać dziecka do końca. Daj mu szansę wypowiedzieć się, zanim cokolwiek powiesz. Nie zakładaj, że wiesz, co chce Ci powiedzieć. Przerywanie może spowodować niechęć dziecka do dalszej rozmowy.

3. Poświęć czas wyłącznie na rozmowę z dzieckiem. Wykonywanie w tym samym czasie innych czynności może być odczytane przez dziecko jako brak zainteresowania dla niego i umniejszanie wagi problemu.

4. „Prawienie kazań”, moralizowanie, „zrzędzenie i gderanie”,  to zwykłe „grzechy główne” rodziców. Staraj się je przezwyciężać, bo to mało skuteczne sposoby, a dzieci szybko zaczynają przez to ignorować rodziców. Jeżeli przyłapiesz się na tym – zmień taktykę.

5. Staraj się nie krytykować nadmiernie, a jeżeli to konieczne, krytykuj konkretne zachowanie, a nie dziecko. Nie porównuj też z innymi, podając ich za dobry przykład. Staraj się zachować obiektywizm w wydawaniu ocen.

6. Chociaż dzieci mają dużą zdolność wyprowadzania rodziców z równowagi, pamiętaj, że krzykiem niewiele można osiągnąć, a do tego często wykrzykujemy słowa, których potem żałujemy.

7. Nie wykorzystuj przewagi, że jesteś rodzicem i nie używaj argumentu, że posłuszeństwo dziecka należy się rodzicom „z urzędu”.

8. Chociaż niektóre problemy Twojego dziecka mogą Ci się wydać błahe lub wyolbrzymione staraj się przywiązywać wagę do wszystkiego, co go martwi.

9. Trudno zachować intymność rozmowy, jeżeli coś rozprasza uwagę. Wyłącz telewizor czy radio, staraj się stworzyć warunki, by nikt wam nie przeszkadzał.